روانکاری گیربکس / روغن کاری گیربکس / روغن مناسب برای گیربکس صنعتی / انواع روغن گیربکس / سیستم روغن کاری گیربکس / نحوه روغن کاری گیربکس
وقتی صحبت از نحوه روغن کاری گیربکس قطعات ماشین می شود ، همه چیز به سرعت پیچیده می شود. مانند دیگر قطعات چرخان ماشین ، گیربکس ها برای عملکرد صحیح به روان کننده ها بستگی دارند. به عبارت دیگر ، روانکاری جنبه اساسی گیربکس های صنعتی را تشکیل می دهد. انواع روغن گیربکس کمک می کند تا اصطکاک بین اجزای غلتنده را کاهش داده و خنک کننده مورد نیاز برای عملکرد مطلوب را ایجاد کنند. آنها همچنین کارایی و قابلیت اطمینان مکانیکی را افزایش می دهند ، طول عمر تجهیزات را افزایش داده و نیازهای نگهداری آن را کاهش می دهند. سیستم های روغن کاری گیبرکس متعددی وجود دارد. معمولا شرکت های تولید کننده مشخصات و توصیه هایی را ارائه می دهند که برای آنها باید از روشهای روانکاری و فواصل استاندارد روغنکاری استفاده شود. با این حال ، بهترین روش روانکاری گیربکس به شرایط محیطی که گیربکس در آن کار می کند بستگی دارد ، آیا از تعمیر و نگهداری کافی برخوردار است و آیا بار اضافی را تجربه می کند.
حتما مطالعه کنید : نحوه انتخاب روانکار مناسب برای بلبرینگ ها
انتظار می رود گیربکس های صنعتی در شرایط گرمای زیاد و بارهای سنگین و در محیط های غالبا آلوده به خاک ، زباله و آب کار کنند. بدون محافظت کافی ، چرخ دنده ها زودتر از وقت موعد از بین می روند. شما باید قطعات را بیشتر تعویض کنید ، روغن را بیشتر عوض کنید و بدتر از همه ، خرابی تجهیزات را تجربه خواهید کرد. برای مقابله با شرایط سخت ، باید انواع روغن گیربکس مناسب را برای روانکاری انتخاب نمایید.
رایج ترین سیستم های روغن کاری گیربکس
روغن کاری گیربکس
روانکاری گریس بیشتر مناسب گیربکس هایی است که باز یا بسته هستند و با سرعت کم کار می کنند. گریس باید دارای ویسکوزیته مناسب با سیالیت کافی باشد ، به ویژه هنگامی که در سیستم محصور استفاده می شود. با این حال ، توجه به این نکته ضروری است که روغن مناسب برای گیربکس صنعتی به اندازه همتایان روغنی خود ، اثر خنک کننده ای ندارند. به همین دلیل ، آنها برای سیستم هایی که تحت عملیات مداوم قرار دارند و با بارهای سنگین تر کار می کنند ، حتی اگر با سرعت کم کار کنند ، توصیه نمی شود.
برای دستیابی به بهترین نتایج و اطمینان از روانکاری مناسب دندانه های چرخ دنده ، باید از مقدار مناسب گریس استفاده شود. استفاده از چربی بسیار کم از تشکیل یک روغن روان کننده مناسب جلوگیری می کند ، در حالی که چربی اضافی منجر به از دست دادن قدرت شدید و کشش چسبناک می شود.
پاشش روانکار
در سیستم نحوه روغن کاری گیربکس به روش پاشش روانکار روغن اغلب برای گیربکس های مارپیچ ، اسپور و مورب استفاده می شود. این روش به عنوان روش ” حمام روغن ” نیز شناخته می شود ، زیرا از مخزنی استفاده می کند که به طور کامل یا بخشی از روغن پر شده است. این فرآیند با فرو بردن دندانه های چرخ دنده در روغن و سپس پاشیدن آن روغن بر روی دیگر چرخ دنده ها و اجزای بلبرینگ و در عین حال چرخش با سرعت مماسی حداقل 3 متر بر ثانیه عمل می کند. روغن کاری پاشش محدودیت هایی دارد که یکی از آنها سطح روغن است. نظارت بر سطح روغن در طی این فرآیند بسیار ضروری است ، زیرا اگر سطح روغن بیش از حد بالا باشد ، از دست دادن تحریک ایجاد می شود. اگر سطح روغن خیلی پایین باشد ، روغن کاری کافی انجام نمی شود و چرخ دنده ها سرد نمی شوند. اولی همچنین شرایطی را ایجاد می کند که به آن تکان خوردن گفته می شود که در آن چرخ دنده ها باید سخت کار کنند تا از طریق روان کننده حرکت کنند.
روانکاری به روش اسپری کردن
این متد روغن مناسب برای گیربکس صنعتی که به عنوان روانکاری با روغن تحت فشار نیز نامیده می شود ، بیشتر برای گیربکس های صنعتی با سرعت بالا مناسب است و شامل تکنیک هایی مانند غبار روغن ، اسپری روغن و افت روغن است. در روش مه روغن ، روغن به بخارهای ریز تقسیم می شود که تمام قسمت های چرخ دنده و سایر اجزای داخلی را اشباع می کند. در حالی که ، روش اسپری روغن روان کننده روغن را مستقیما روی چرخ دنده ها و سایر عناصر اعمال می کند. با این حال این روش همیشه مفید نیست ، زیرا نیروهای گریز از مرکز زیاد بر جهت اسپری تاثیر می گذارد. در نهایت تکنیک روانکاری قطره ای روغن را از مخزن از طریق یک سیستم لوله کشی داخلی می گیرد و قطرات روغن را مستقیما روی سطوح و عناصر چرخ دنده پمپ می کند. این روش اغلب با روش پاشش یا حمام روغن ترکیب می شود ، جایی که دسترسی به برخی از قسمت ها از طریق چربی روغن مشکل است.
توجه داشته باشید که صرف نظر از انتخاب سیستم روغن کاری گیربکس ، انواع روغن گیربکس نیز برای عملکرد و طول عمر گیربکس نیز بسیار مهم است.
نحوه انتخاب انواع روغن گیربکس
روغن گیربکس از دو جزء مهم تشکیل شده است : روغن پایه و مواد افزودنی. مواد افزودنی خواص مطلوب را به ارمغان می آورند و خصوصیات نامطلوب را سرکوب می کنند. بسته افزودنی ستون فقرات عملکرد روان کننده است و ستون فقرات قوی عملکرد و محافظت مورد نیاز شما را فراهم می کند. هنگام انتخاب روغن مناسب برای گیربکس صنعتی ، سه ویژگی اساسی را باید در نظر گرفت :
- روغن گیربکس باید از نظر حرارتی پایدار بماند و در دماهای بالا اکسید نشود ، بنابراین از ایجاد لجن یا لاک جلوگیری می شود. جلوگیری از اکسیداسیون روغن ، فواصل تخلیه و تعویض را طولانی می کند. به عنوان یک قاعده کلی ، برای هر 18 درجه فارنهایت ( 10 درجه سانتیگراد ) افزایش دمای مایع بالاتر از 140 درجه فارنهایت ( 60 درجه سانتی گراد ) ، اکسیداسیون عمر مفید یک روان کننده را به نصف کاهش می دهد.
- اگر یک گیربکس محصور دارید که بار زیادی دارد یا در معرض ضربه است ، به انواع روغن گیربکس با خواص فشار شدید احتیاج دارید. روغن دنده با افزودنی EP سطوح چرخ دنده را در برابر فشارهای شدید محافظت می کند.
- روغن مناسب برای گیربکس صنعتی باید با آلودگی وارد شده به سیستم ، به ویژه آب مقابله کند. روغن باید بتواند خنثی سازی شود ، که این امر باعث می شود آب به راحتی از گیربکس خارج شود.
هنگام انتخاب انواع روغن روان کننده گیربکس نکات زیادی را باید در نظر گرفت :
- نوع گیربکس : ابعاد ، فلزی که دندان ها از آن ساخته شده اند ، خواص کشویی و نسبت چرخ دنده ، بدنه باز یا بسته و غیره
- شرایط کار : بسته به میزان بار ، میزان ارتعاش و ضربه ، خواص ضد سایش و فشار شدید انتخاب روان کننده را تعیین می کند
- دمای روغن سرویس : بسیار پایین ، متوسط بین +20 تا 80 درجه سانتی گراد ، گرمای بیش از +80 درجه سانتیگراد و شدید در بیش از +120 درجه سانتی گراد
- اثرات احتمالی که ممکن است محیط گیربکس روی روان کننده داشته باشد : برخی از روغن ها خاصیت ضد خوردگی را افزایش داده اند تا طول عمر سیال را در صورت قرار گرفتن در معرض رطوبت ، گرد و غبار یا سایر عناصر حفظ کنند
- اثرات احتمالی که روان کننده ممکن است در صورت نشتی روی محیط گیربکس داشته باشد : تجزیه پذیری زیستی ، خصوصیات مواد غذایی یا عدم لکه گیری ممکن است مورد نیاز باشد
- شرایط نگهداری : یک مایع مصنوعی که می تواند فاصله های زیادی بین تعویض روغن ایجاد کند و سطح ایمنی بالایی را تضمین می کند ، می تواند منجر به صرفه جویی قابل توجهی در هزینه های نگهداری شود
حتما مطالعه کنید : متدهای روانکاری با روغن
عوامل تاثیرگذار در سیستم نحوه روغن کاری گیربکس
چگونه می دانید که کدام سیستم روغن کاری گیربکس برای برنامه خاص مناسب است ؟! به طور معمول به سادگی می توانید از دفترچه راهنما برخی اطلاعات لازم را به دست بیاورید اما متاسفانه ، این راه حل ممکن است همیشه روانکاری مطلوب برای یک مجموعه گیربکس معین یا حداکثر کارایی در مدیریت موجودی روان کننده را ارائه ندهد. در حالی که برخی از تولیدکنندگان تجهیزات اصلی (OEM) مشخصات کلی را ارائه می دهند که پارامترهای مربوط را در نظر می گیرد ، برخی دیگر فقط یک مشخصات کلی ارائه می دهند که حتی ممکن است دمای کار را در نظر نگیرند. بنابراین برای افرادی که مسئول انتخاب روان کننده ها هستند ، مهم است که درک اساسی از نحوه تعیین روان کننده ها برای چرخ دنده داشته باشند. هنگام انتخاب انواع روغن گیربکس برای چرخ دنده های صنعتی ، عوامل متعددی را باید فراتر از انتخاب یک محصول از QPL دفترچه تعمیر و نگهداری در نظر گرفت ، از جمله در دسترس بودن محصول ، شرایط کارکرد ، مارک ترجیحی روان کننده و تلاش برای ادغام محصول!
معیارهای انتخاب روغن برای سیستم روغن کاری گیربکس
به منظور انتخاب بهترین روان کننده برای مجموعه گیربکس ها ، معیارهای زیر باید رعایت شود :
- ویسکوزیته – اغلب به عنوان مهمترین خاصیت روغن روان کننده نامیده می شود
- مواد افزودنی – بسته افزودنی مورد استفاده در روان کننده ، طبقه بندی عمومی روان کننده را تعیین می کند و بر ویژگی های عملکردی مختلف کلیدی در شرایط کار تاثیر می گذارد
- نوع روغن پایه – نوع روغن پایه مورد استفاده باید با شرایط کارکرد ، نوع چرخ دنده و سایر عوامل تعیین شود
تاثیر درجه چسبندگی در روانکاری گیربکس
انتخاب درجه ویسکوزیته مناسب معمولا به سادگی یافتن توصیه در دفترچه راهنمای نگهداری قطعات است. متاسفانه ، دفترچه راهنما همیشه وجود ندارد یا دستگاه خارج از شرایطی که توصیه های OEM برای آن ارائه شده است ، کار می کند. بنابراین ، مهم است که روش های انتخاب ویسکوزیته و عوامل موثر بر نیاز را بشناسیم. ویسکوزیته یک روغن مناسب برای گیربکس صنعتی در درجه اول انتخاب می شود تا ضخامت لایه مطلوبی بین سطوح متقابل با سرعت و بار معین ایجاد شود. از آنجا که تعیین بار برای اکثر روش های انتخاب ویسکوزیته دشوار است ، بار فرض شده و عامل تعیین کننده سرعت می شود. یکی از متداول ترین روش ها برای تعیین ویسکوزیته ANSI (موسسه استاندارد ملی آمریکا) و AGMA (انجمن تولیدکنندگان چرخ دنده آمریکا) استاندارد ANSI/AGMA 9005-E02 است. در این روش ، فرضیاتی در مورد بار ، شاخص ویسکوزیته و ضریب فشار-ویسکوزیته روان کننده انجام می شود.
نوع روغن گیربکس و انتخاب افزودنی
پس از انتخاب درجه ویسکوزیته در نحوه روغن کاری گیربکس ، نوع اولیه روان کننده باید انتخاب شود. در حالی که تغییرات زیادی وجود دارد ، روان کننده های گیربکس را می توان به طور کلی در سه دسته R&O { روانکار ضدزنگ زدگی و اکسیداسیون } ، ضد ساییدگی و ترکیبی قرار داد. نوع روغن مناسب برای گیربکس صنعتی که به بهترین نحو برای یک برنامه کاربردی مناسب است ، توسط شرایط کار تعیین می شود. از آنجا که هیچ دستورالعمل استانداردی برای کمک به این تصمیم وجود ندارد ، انتخاب تا حدی ذهنی است. بسیاری از تولید کنندگان تجهیزات نیاز به ویسکوزیته را تعیین کرده و این تصمیم را به کاربر نهایی واگذار می کنند. سایرین محافظه کار هستند و روان کننده های EP را برای برنامه های کاربردی مشخص می کنند. بنابراین درک شرایط کلی که بر این نیاز تاثیر می گذارد بسیار مهم است.
انتخاب روغن پایه
روغن های معدنی با کیفیت بالا در اکثر کاربردها عملکرد خوبی دارند. در واقع ، روغن های پایه معدنی معمولاً دارای ضخامت فشار ویسکوزیته بالاتری نسبت به مصنوعی معمولی هستند که این امر باعث می شود ضخامت لایه بیشتری در ویسکوزیته های عملیاتی داده شده وجود داشته باشد. با این حال ، شرایطی وجود دارد که روغنهای پایه مصنوعی ترجیح داده می شوند. شاخص ویسکوزیته بالا همچنین محصولات مصنوعی را برای طیف وسیع تری از دمای محیط مناسب می کند و نیازی به تعویض روغن فصلی ندارد. برخی مواد مصنوعی نیز ممکن است روانکاری بیشتری را ارائه دهند که اصطکاک را در تماس های کشویی کاهش می دهد.
جهت مشاهده سایر مقالات مرتبط با این مقاله ، به صفحه روانکار و جهت مشاهده سایر مقالات به صفحه بلاگ مراجعه نمایید.
بلبرینگ